Innocenty VI
Etienn Aubert (urodzony w Monts, Limoges, w 1282 roku, zmarł w Awionion, Francja 12 września 1362 roku) herb Syn Ademarusa Albert, seniora de Pompador. Papież, Biskup Rzymu, Wikariusz Jezusa Chrystusa, Następca i Książe Apostolski, Najwyższy Biskup Kościoła, Patriarcha Świata od 18 grudnia 1352 roku do 12 września 1362 roku. Konklawe w Awinionie zadecydowało o ograniczeniu autokracji papieża i zwiększeniu wpływów Świętego Kolegium, układając i zaprzysięgając kapitulację, której miał przestrzegać nowy papież. Kiedy jednak wybrano Innocentego VI bullą "Solicitudo pastoralis", uznał ją za nieważną, jako gwałcącą pełnię władzy papieskiej. Urodził się w Monts w pobliżu Limoges. Był profesorem prawa cywilnego i naczelnym sędzią w Tuluzie. Został biskupem Noyon i Clermont. Klemens VI mianował go w 1342 roku kardynałem-prezbiterem, a następnie w 1352 roku został kardynałem-biskupem Osti. Był wielkim penitencjariuszem i zarządcą diecezji awiniońskiej, gdy 18 grudnia 1352 roku wybrano go na papieża. Zaraz po wstąpieniu na tron papieski zaczął reformować Kurię. W poszukiwaniu oszczędności zreformował, zredukował dwór papieski i ograniczył jego wydatki, potępił kumulowanie beneficjów i nakazał duchownym powrócić do miejsc urzędowania. Popierał przełożonych zakonów, usiłujących wrócić rygory zakonne, i zwalczał franciszkańskich spirytuałów. Innocenty wespół z kardynałami zniósł, jako sprzeczne z urzędem papieża, tzw. kapitulacje wyborcze, które stały się trwałym zwyczajem ostatnich wyborów i w których wybrany podejmował określone zobowiązania. Ale na owe reformatorskie zabiegi wypływał papieski nepotyzm. Z powodu niewoli awiniońskiej sytuacja papieża była wielce skomplikowana. Wielokroć wzywany do powrotu do Rzymu, nie mógł powrócić z powodu niepewnej sytuacji w państwie kościelnym ani urzeczywistnić tego planu uroczystego wjazdu do Rzymu. Zdołał doprowadzić do rozejmu w Brétigny, w wojnie stuletniej toczonej przez Francję z Anglią. Rzymianie nalegali, aby powrócił do Wiecznego Miasta, a on wyraził taką chęć, zapewne pod wpływem mistyczki-wizjonerki Brygidy Szwedzkiej, której Chrystus miał objawić niezadowolenie z powodu pobytu papieży w Awinionie. Wysłał, więc do Państwa Kościelnego wojska, którymi dowodził hiszpański kardynał Idzi de Albomoz. Innocenty VI po objęciu rządów w Rzymie ogłosił "Constitutiones Aegidianae" (Konstytucje Egidiańskie) - obowiązywała aż do czasów neapolitańskich - regulującą stosunki prawne na terenie Państwa Kościelnego. Zostało ono podzielone siedem części, a na czele każdej z nich stanął rektor. Papież, dla obrony Awinionu przed zbójcami, wybudował potężne fortyfikacje. Podjął rozmowy z cesarzem bizantyjskim Janem V Paleologiem, w sprawie unii kościelnej, z nadzieją na zorganizowane krucjaty przeciw Turkom. Udzielił wsparcia Karolowi IV Luksemburskiemu, królowi Czech, Niemiec, który 5 kwietnia 1355 roku został koronowany na cesarza. Po sejmach Rzeszy w Norymberdze i Metzu ogłosił 10 stycznia 1356 roku "Złotą Bullę", która ustaliła elekcję króla niemieckiego, bez zatwierdzania przez papieża. Innocenty VI wyraził zgodę na ustanowienie przez króla Polski Kazimierza III "Wielkiego" biskupstw we Włodzimierzu Wołyńskim, Lwowie i Chełmie. Zmarł w Awinionie, a pochowano go w tamtejszym klasztorze Kartuzów.USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 Nr 24 poz. 83 z późn. zmianami)
Bogdan Pietrzyk